ürkütücü hisler

evde gaipten gelen seslere hayt diye bağırıp küfretmek.

karanlık ve soğuk. ışığı ve sıcaklığı aldığınızda geriye kalan koca hiçlik durumu. gerçeğin ta kendisi. bundan daha ürkütücü ne olabilir. gerçek yok mudur? bazen hiç var olmadığınızı düşünür müsünüz? olmamak nasıl bir histir acaba?

Kim ne der? Diye düşünüp bazı şeyleri itiraf edememek. İçinde oluşan kıvılcım zamanla lav gibi büyür, konuştuğun tek kişi kendinsindir. Duvarlara dil dökmeye bile cesaret edemez o an insan. Ayaz soğuğa rağmen ter döker geceleri. Anlamı olmayan hisler cebine harçlık misali midende başlar beyninde devam eder. En korkusu da bu itiraf yalnızlığınla beraber kalbinde son bulur. Çaresizlik ateş gibi yakıyorsa insanı idam fermanı yazılmış bir mahkumdan , ay gibi parlayan yüzüne kara toprak atılmasından ve her gece uyandığın gecelerin yer altında devam etmesinden kaçamazsın. Kaçamazsın işte.

Ülkücü hisler diye okudum amk benim yatma vakti gelmiş yavru kurtlar s